woensdag 12 juli 2017

30 juli San Francisco - Cambria

Martin is jarig vandaag. We hebben wat praktische cadeaus meegenomen; sokken en een T-shirt van Go Ahead Eagles, zijn favoriete voetbalclub. Hij moet het er maar mee doen, zowel met de club als met de cadeaus. We ontbijten bij de IHOP die schuin tegenover het hotel ligt. De Cow Hollow Motor Inn ligt op een prima locatie wat restaurants betreft; er is veel keuze. Ik neem een combo (eieren, pannenkoeken en hashbrowns) die Marijke en ik delen. De porties zijn groot en het is vrijwel nooit een probleem als je een extra bord vraagt om een gerecht te delen.

Het is wederom mistig. Ik hoop dat het wat opklaart want ik wil graag de Golden Gate Bridge vanaf Baker Beach zien. Vanaf onze hotelkamer is er nu niet veel van te zien. We pakken in en vertrekken om een uur of 10 richting Presidio. Het lukt niet echt om de weg te vinden; we worden langs allerlei kleine of niet bestaande wegen geleid door de Here-app, totdat Marijke bedenkt dat de app nog op voetgangers staat ingesteld. Als dat aangepast is, rijden we zonder problemen naar Baker Beach.




Het waait flink en de mist is nog niet helemaal opgetrokken, maar als we de lange trap naar beneden zijn afgelopen (die moeten we straks ook weer omhoog) kunnen we de brug deels zien. Het bovenste deel zit in de laag hangende wolken verscholen.



Met mooi weer en een laagstaande zon is dit uitzicht natuurlijk veel mooier, maar zo in de mist heeft het ook wel wat.

De jarige Go Ahead Eagles fan in San Francisco; rechts is zijn imitatie van Wilfred Genee. Het is dat hij dat zei, anders had ik dat er niet in herkend. 

We wandelen een stukje en nemen dan weer de trap omhoog. 


De volgende stop is de Point Montare Lighthouse. Het is een kleine vuurtoren en ook niet echt bijzonder mooi. Hoef je niet echt uitgebreid voor te stoppen. Kleine vuurtoren, kleine stop dus.



De volgende vuurtoren die op ons lijstje staat, is de Pigeon Point Lighthouse. Onderweg daar naar toe zien we een dood stinkdier aan de kant van de weg liggen. Dat het een stinkdier is, zien we niet alleen aan de bekende zwart - wit kleuren, maar we ruiken het ook in de auto. Het duurt zeker een kwartier voordat de lucht uit de auto is.

De weg langs de kust
De Pigeon Point Lighthouse is veel groter dan de Point Montare Lighthouse. Ook de omgeving is mooier.




De vuurtoren is niet meer in gebruik. Wel is het geliefkoosde plaats om trouwfoto's te maken. Als wij er zijn, zien we een bruidspaar poseren, terwijl de fotograaf allerlei aanwijzingen geeft. Echt ontspannen staan ze er niet bij.


Bij de vuurtoren liggen ook nog wat oude resten van een schip dat hier zo'n honderd jaar geleden pal aan de voet van de vuurtoren strandde op de rotsen. 

De rotsen aan de voet van devuurtoren
Het gestrande schip hebben ze toen maar van de rotsen weg gehaald, want dat was niet zo'n reclame voor de vuurtoren.



Op de rotsen liggen nu zeehonden.


We rijden na dit bezoek verder via de mooie highway 1. Na een tijdje is het tijd om te lunchen. We besluiten om dat in Santa Cruz te doen en dat te combineren met een bezoek aan de boardwalk. Helaas zijn er meer mensen met hetzelfde idee; we rijden stapvoets langs de boulevard om tot de ontdekking te komen dat er nergens een parkeerplaats is. Ook niet op de grotere parkeerplaatsen verderop. Santa Cruz op een mooie zondagmiddag bezoeken is niet zo'n goed plan. Op een gegeven moment zien we een vrije plaats. Hoera! Judith parkeert de auto er feilloos in en opgelucht lopen we naar de parkeermeter. Blijkt het een plaats te zijn waar je maar dertig minuten mag staan.

Een foto van google maps met een halflege parkeerplaats. Die foto is beslist niet op een zondagmiddag genomen.

We geven het op. Dan maar doorrijden naar Salinas - waar we naar de Walmart willen - en daar iets eten. We kopen een koelbox en kampeerspullen bij de Walmart, en slaan wat eten en drinken in. In de Walmart is een McDonalds en omdat het al aardig laat wordt besluiten we daar maar even te lunchen. Niet echt feestelijk, maar de magen zijn weer gevuld.

Het is al 8 uur als we eindelijk bij ons hotel in Cambria aankomen. Gelukkig is het nog niet helemaal donker maar de zon is wel achter de wolken verdwenen. Jammer, een zonsondergang aan zee was wel mooi geweest. We checken in en gaan op zoek naar een plek om te eten. Vlak naast het motel is een visrestaurant, maar ja, Martin houdt niet zo van vis en het is zijn verjaardag. We pakken daarom de auto en eten bij Robin's, in het dorp zelf. Het smaakt uitstekend, een aanrader!

Hotel: Cambria Beach Lodge
Route:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten