woensdag 12 juli 2017

16 aug Jackson - Yellowstone

Vandaag rijden we naar Yellowstone, maar eerst willen we nog in Grand Teton NP enkele trails lopen. Omdat de check-out time van het Kudar Motel 10 uur is, moeten we vroeg op. Nu waren Marianne en ik sowieso al van plan om vroeg op te staan, want we wilden bij Jenny Lake de trail naar Inspiration Point doen. Wij hebben hem al wel eens eerder gedaan, maar de dochters nog niet. Jenny Lake is één van de meest populaire bestemmingen van het Glacier National Park. De parkeerplaatsen vullen zich daar snel. Je moet er eigenlijk al voor tien uur zijn.

De kinderen hebben echter meer zin in een andere trail en wel eentje in Jackson zelf. Deze trail voert langs een vintagewinkel en een soort winkel, waar een kerk allerlei tweedehands kleding tegen spotprijzen verkoopt. Beide winkels hadden de dochters gisterenavond tijdens ons rondje door Jackson gezien. We besluiten de dochters hun zin te geven, een gezamenlijke vakantie is tenslotte geven en nemen.

Voordat de dochters op koopjesjacht gaan, gaan we eerst eten bij The Bunnery. Er staat gelukkig maar een kleine wachtrij, dat hebben we al eens anders gezien. Als we klaar zijn met het ontbijt splitsen we. Wij gaan boodschappen doen bij de Albertsons, zij gaan op kledingjacht. Als we elkaar een uurtje later weer ontmoeten, blijkt de oudste dochter voor een totaal bedrag van liefst 12 dollar de nog beschikbare ruimte in haar koffer behoorlijk verkleind te hebben, de jongste kon helaas niks van haar gading vinden.

We rijden vervolgens alsnog naar Jenny Lake. Bij de ingang van het park wordt al voor drukte aldaar gewaarschuwd en dat is een understatement. De parkeerplaats op de eerste dag van de uitverkoop van Ikea kan je als rustig betitelen in vergelijking met de drukte hier. De auto's staan er tot honderden meters afstand van de feitelijke parkeerplaats al in de berm. De trail en het bootje over het meer, waarmee je de trail aanmerkelijk kan bekorten, zullen ongetwijfeld ook heel druk zijn. Dat laten we daarom maar allemaal aan ons voorbij gaan.

Een eindeloze rij auto's geparkeerd in de berm
De Grand Tetons
In plaats daarvan rijden we naar Colter Bay. Daar heb je de Lakeshore Trail. Dat is een korte trail die achter het Visitor Center begint en die lang de oevers van een meer (in dit geval het Jackson Lake) voert. Althans dat dachten we, zeker gezien de naam, maar hij voert grotendeels door een bos. Slechts op een paar plaatsen loop je langs het meer. Pas als we weer vlak bij het Visitor Center zijn, zien we op het kaartje dat we een deel van de trail hebben gemist dat waarschijnlijk wel langs het meer voer. Hebben wij weer. We hebben echter geen zin om weer terug te lopen.


Dit deel van het pad liep nog wel langs het meer
Maar hier niet meer. Waar is dat meer toch?
hier dus

Jackson Lake

Rechts de lus die we gemist hebben. We hadden niet door dat daar ook een pad lag. We hebben alleen de lus links gelopen.
Vervolgens rijden we Yellowstone binnen. Direct na de ingang - zodra je over een brug bent, bij een kleine parkeerplaats - stoppen we even. Hier begint namelijk een heel korte trail naar de Moose Fall. Dat is een kleine maar erg mooie waterval. Pik deze geheimtip  - vraag niet hoe het kan, maar profiteer er van - mee als je in de buurt bent. Binnen tien minuten ben je weer terug.



De volgende stop is bij de Lewis watervallen.



De Lewis River zoals deze te zien is aan de overkant van de weg bij de Lewis Falls 

Daarna, het is inmiddels al vijf uur, rijden we in één keer door naar de camping in Canyon. Onderweg rijden we langs Lake Yellowstone.


Bij de Hayden Valley zien we onze eerste bizons en Marianne denkt in de verte zelfs ook nog twee beren te zien. Eén van de twee beren draagt echter een rugzak, dus wellicht waren het toch geen beren.

De Hayden Valley

De Yellowstone River bij de Hayden Valley


Als we ons melden bij de registratie van de camping, hangen daar kerstspullen. In Yellowstone viert het personeel kerstmis op 25 augustus. Die traditie is gebaseerd op een gebeurtenis van bijna honderd jaar geleden, toen het eind augustus al ging sneeuwen en een aantal toeristen ingesneeuwd raakte. Deze gingen toen maar alvast kerstmis vieren.

Wij registreren ons en volgens de dame van de registratie staan wij heel mooi. Daar denken wij heel anders over. Het is een donkere plek in een bos. En dat niet alleen, de speciaal voor de tent aangelegde plek is zo klein dat wij daar nooit twee kleine tentjes kwijt kunnen. Hoe kan dat nou? We hadden toch een large tent site, groot genoeg voor twee kleine tenten, gereserveerd ?


Dit zijn alleen nog maar de binnententen. Hier passen nooit twee tentjes op
We rijden terug naar de registratie om te vragen of dit wel klopt en of we misschien kunnen ruilen naar een andere grotere plek. Dat laatste kan niet - de camping is helemaal vol - maar er blijkt beneden bij onze plaats, heuvelafwaarts, nog een tweede plek te zijn om een tent op te zetten, die ook bij onze campingplaats hoort. Die hadden we dus even gemist. Terug bij onze plaats, blijkt dat inderdaad het geval te zijn. Echt blij met deze tweede plaats zijn we niet. Je moet niet alleen steeds een heuvel op en aflopen, maar deze plek ziet er ook uit alsof dit het verzamelpunt is van de beren en wolven, die hier overleggen welke toerist ze het eerst zullen gaan opeten.

Iets verderop, niet zo ver van de weg, zien we echter nog een vrij vlakke plek en we zetten daar maar ons tweede tentje op.

Links ons tentje, rechts die van de dochters. Niet echt gezellig. Beneden de heuvel in het bos was onze 'officiële' tweede plek

Zo staan we uiteindelijk; in de verte het blauwe tentje van de dochters op de "officiële" plaats
Als de twee tentjes staan, gaan we eten in het restaurant bij de Canyon Lodge. Dat was het plan, maar dat blijkt na de recente verbouwing niet meer te bestaan. Niet elke verandering is een verbetering, Het is soort foodcourt geworden. Wel is er nog een klein deel waar je wel bediend wordt, maar dat kent een wachttijd van drie uur. We eten daarom maar in de foodcourt.

Food Fast in Yellowstone
Om half negen wonen we nog een rangerpraatje bij, waarvan ik nog de kreet 'change = constant' heb onthouden. Het was een beetje van de hak op de tak verhaal over de ontwikkelingen in Yellowstone. Daarna duiken we ons bedje, lees tenten, in. Morgen weer een drukke dag: dieren kijken.

Route:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten